همه چیز درباره تست هاوی (Howey)
ممکن است در بازارهای ارزی به اصطلاحات و مفاهیم مختلفی مانند تست هاوی برخورد کنید که معنی و مفهوم آنها را ندانید یا برایتان ناآشنا باشند. یادگیری اصطلاحات و به کارگیری آنها در حوزههای کاری میتواند تا حدی سخت باشد؛ اما به هرحال آشنایی با این مفاهیم و اصطلاحات ضروری بوده و پایه و اساس سرمایه گذاری شما محسوب میشود.
یکی از این اصطلاحات تست هاوی است. اما تست هاوی چیست و چه کاربردی دارد؟ طبق تست هاوی یک قرارداد باید دارای چه شرایطی باشد؟ برای آشنایی با این مفهوم و کاربردهای آن توصیه میکنیم که تا پایان این مقاله ما را همراهی کنید.
امیدواریم مطالبی که در این مقاله جمع آوری شدهاند، بتوانند تا حدی اطلاعات شما را در زمینه کار کردن با ارزهای دیجیتالی و سرمایه گذاری در آنها آشنا کنند.
تست هاوی چیست؟
پیش از هرچیزی لازم است که یک تاریخچه مختصر و کوتاه را درباره چگونگی ایجاد تست هاوی برای شما مطرح کنیم. تست هاوی برای اولین بار در سال ۱۹۴۶ میلادی و در یک پرونده در یک دادگاه در آمریکا ایجاد شد.
این پرونده درباره فروش زمینها و باغهای مرکبات توسط شرکت هاوی به عدهای از سرمایه گذاران خارج از این شرکت تشکیل شده بود.
موضوع این پرونده به توافقی بین شرکت هاوی و سرمایه گذاران خریدار برمیگشت که طبق آن، سرمایه گذاران موظف بودند پس از خرید زمینها و مراتع آنها را در ازای مبلغی به عنوان اجاره بها مجددا در اختیار شرکت هاوی قرار دهند تا این شرکت بتواند از طریق فروش محصولاتی که در این زمینها کشت شده بودند به سود برسد و سود حاصله را با خریداران تقسیم کند.
طرح این پرونده در دادگاه آمریکا موجب شد تا دیوان عالی آمریکا قوانینی را برای ایجاد قراردادهای سرمایه گذاری درحالت اوراق بهادار برای متقاضیان وضع کند. این قانون که به نام تست هاوی نام گذاری شد، در جهت تصمیم گیری درباره موارد مشابهی مانند شکایتی که در کیس شرکت هاوی مطرح شده بود مورد استفاده قرار گیرد.
استانداردهای تست هاوی
برمبنای این تست، هر قرارداد مالی که بخواهد تحت عنوان اوراق بهادار ایجاد شود و به تایید و امضای سازمان بورس و اوراق بهادار آمریکا برسد، باید یک سری استانداردها را رعایت کند. استانداردهای تست هاوی درباره عقد این قراردادها عبارتند از:
- قرارداد موردنظر باید حتما در غالب یک سرمایه گذاری مالی تنظیم شود.
- میزان سود در این قراردادها تعریف و مطرح شده باشد.
- این قرارداد باید در یک شرکت مشترک به ثبت و تایید برسد.
- سود ناشی از این قرارداد باید توسط فعالیتهای یک شخص ثالث به دست آمده باشد.
درصد سود رسانی در تست هاوی چگونه تعیین میشود؟
در قرارداد هاوی دیدیم که خریداران با انتظار مقدار مشخصی سود، اقدام به خرید زمینهای مرکبات و مراتع کردند. دریافت سود توسط این سهامداران، کاملا به میزان موفقیت شرکت هاوی در زمینه فروش محصولات وابسته بود و این شرکت به تناسب فروش خود سود مشخصی را به خریداران یا همان سرمایه گذاران پرداخت میکرد.
همچنین بخوانید : دیفای یا امور مالی غیر متمرکز چیست؟
یک نمونه از قراردادها یا اوراق بهاداری که مبانی تست هاوی را به خوبی رعایت میکنند و از این تست سربلند بیرون آمدهاند، سهامها هستند. این سهامها انتظاراتی از سود آوری را برای خریداران در نظر میگیرند.
برای مثال، یک شرکت فولاد در ایالات متحده آمریکا، سهام خود را با انتظار سودی حداقل برابر با قیمت اولیه سهام به خریداران میفروشد. در هر زمان که سرمایه گذار در میزان سود به دست آمده تاثیر و شرکتی نداشته باشد، قانون گذاری کمیسیون بورس و اوراق بهادار دست به کار میشود و در این باره قوانینی را میسنجد.
این قوانین امنیت سرمایه گذاری سرمایه داران را در برابر کلاهبرداریهای احتمالی فرصت طلبان تامین و تضمین میکنند.
عرضه اولیه سکه در دنیای ارزهای دیجیتال را میتوان یکی از مواردی دانست که توسط این قانونگذاریها روی آن نظارت میشود.
این نظارتها اغلب به این دلیل انجام میشوند که شرکتهای ارائهکننده کوینها غالبا استارتآپهای کوچک یا حتی یک شخص هستند و به دلیل محدود بودن و تازه کار بودن آنها، احتمال کلاهبرداری و سواستفاده وجود دارد.
به علاوه این شرکتها از قوانین یا موازین خاصی پیروی نمیکنند؛ درنتیجه نیاز بیشتری برای وجود مقررات امنیتی و نظارتی درباره آنها وجود دارد. البته تا سال ۲۰۱۷ هیچ قانونی درباره استفاده این کوینها به عنوان اوراق بهادار وجود نداشت.
سازمان خودگردان غیرمتمرکز یا DAO و تست هاوی
سازمان خودکار غیرمتمرکز DAO توسط عدهای از پژوهشگران آلمانی ایجاد شد و توکنهایی را در سال ۲۰۱۶ به فروش رساند. توکنهای این سازمان مورد حملات سایبری متعدد هکرها قرار گرفت و موجب شد که توسعه دهندگان این سازمان ناگزیر به اجرای هاردفورک شوند.
پس از بررسیهایی که توسط سازمان بورس و اوراق بهادار درباره این سازمان خودگران غیرمتمرکز انجام شد، این سازمان اعلام کرد چنان چه این سازمان توکنهای خود را تحت عنوان اوراق بهادار معرفی میکرد، شاید هرگز با چنین مشکلاتی مواجه نمیشد.
پس از تصمیمگیری درباره اجرای اقدامت از سوی SEC درباره DAO در ماه جولای سال ۲۰۱۷ اعلام کرد که از این پس با تمامی ارزهای دیجیتال مشابه اوراق بهادار برخورد خواهد شد. البته این موضوع همانند برخی از جوانب دنیای کریپتو ناشناخته مانده است و SEC اطلاعات بیشتری را در این باره منتشر نمیکند.
بسیاری از صنعتها، کمیسیون بورس و اوراق بهادار امریکا را به خاطر همین مسئله همکاری با سازمانهای توسعه دهنده ارزهای دیجیتالی تحسین میکند و همین مسئله میتواند دلیل اصلی این پنهانکاری و مرموز بودن این کمیسیون باشد.
علاوهبر این، قانون واحد و مشخصی برای استفاده از کوینها، SEC میتواند توسعه دهندگان این ارزها را به عدم عملکرد برطبق قوانین اوراق بهادار متهم کند. همین مسئله توسعه دهندگان ارزهای دیجیتالی را با یک کولهبار سنگین از مسئولیتها مواجه میکند.
بعضی از سایتها، ارزهای دیجیتالی را که از لحاظ کاربردی ایراد دارند یا به نوعی کلاهبردار محسوب میشوند به صورت لیست دسته بندی کردهاند. این پروژههای کلاهبرداری در عرض مدت زمان کوتاهی فعال شده و به سرعت و بدون هیچگونه فعالیت خاصی از صحنه رقابتها کنار میروند.
این توسعهدهندگان در خفا و به صورت پنهانی اقدام به انجام یک سری فعالیتهای کلاهبردارانه میکنند و اعمال غیرقانونی انجام میدهند. برای ایجاد امنیت بیشتر در زمینه انجام این سرمایه گذاریها لازم است که قوانین سختگیرانه نظارتی زیادی روی آنها اعمال شود.
همچنین بخوانید : هش ریت (Hash rate) یا قدرت هش چیست؟
خلاصه مقاله و نتیجه گیری
در این مقاله به بررسی مفهوم تست هاوی پرداختیم و تاریخچه ایجاد و نامگذاری آن را برای شما شرح دادیم. همچنین ضرورت استفاده از این تست را در رابطه با سرمایه گذاری روی ارزهای دیجیتالی و سهامها توضیح دادیم.
همان طور که دیدید، تست هاوی قوانین سفت و سختی را برای انواع معاملات و سرمایه گذاری در زمینه سود دهی بورس و اوراق بهادار وضع میکند و تا حد ممکن سعی میکند مانع از انجام کلاهبرداریهای احتمالی شود.
این تست، تمامی قراردادهای مالی مبتنی بر سود دهی را ملزم به اجرای یک سری از قوانین و استانداردهای تعیین شده میداند و میتواند معیاری برای تضمین سود دهی و معتبر بودن یک سهام یا معامله باشد.
البته اطلاعات زیادی درباره چگونگی انجام این نظارتها روی ارزهای دیجیتالی در دسترس نیست؛ اما همین سیستم نظارتی میتواند از وقوع بسیاری از سواستفادهها در این عرصه جلوگیری کند.
امیدواریم که مطالب جمعآوری شده در این مقاله، موفق به جلب توجه و نظر شما خوانندگان شده باشند و توانسته باشید اطلاعات مفیدی را درباره این مفهوم و کاربردهای آن به دست بیاورید.
بیشتر بخوانید :